27 Temmuz 2022 - Çarşamba
AŞK , TEK BAŞINA KALDIĞINDA HİKAYE OLUR...
Yazar - Emir Baskın
Okuma Süresi: 3 dk.
Emir Baskın
emirbaskin@gmail.com -
Sandalyemde yarı rahatsız oturup sıfatlarda insan ararken, gece kuşu ruhum güneşin vücut bulmuş haline kamaştı. bal köpüğü gözlerde yıldız aramak yersizdi ve ben meteor yağmurunda parlayan gezegendim şimdi.
hiç kirlenmiş bir aşk görmemiştim ve tüm aşk masallarını mutlu sona bağlamak hayal dünyamın prensibiydi. aklımdan geçen tüm tutkulu saplantılarımı yılmadan döktüm kağıtlara fakslara. hesaplamadan planlamadan yalanları, gerçeklik kara deliğine çekildiğimi fark etmedim. gerçek ne kötü şeymiş..
elimi tutma ihtimalini bırak, gözüme anlamsız bakış atsa çiğ ruhum köleliğe fermente olacak. oysa onun kalbi alfabenin sondan ikinci harfinde vukuat halinde cezasını beklemekteymiş.dopdolu dünyasına girebilmek için o'nun kalbindeki fay hattının kırılıp, yüzeyine vereceği hasarlı çatlağı beklemek bana göre bir yöntem olamazdı.
çünkü bendeki aşk politik değildi. her devletten bağımsız, kendi başına keşfedilmemiş bir tropik adaydı, ne meyvesini ne de hayvanını isimlendiremiyeceğin.
bir sandalyenin bakış yönü ancak bu kadar güzel bir manzaraya çevrilebilirdi. zaman dar, bende vakit algısı kayıp, kayıp gidiyordu elimden bir arada mecburi oluşlarımız.
gözlerine bakarak cümlesiz anlatabileceğim her şeyi yaşama şansını yakaladığımda, acıdan sarhoş olup kaçtım yüzleşmekten. ben çok sarhoş olduğumda sus'arım ve susmak duyacağım her hayır cevabı için bir kalkandı bana. inandığım değil hiç inanmadığım, kendi başıma yaşadığım aşk hikayemde en kötü cümleleri sona sakladım. hikayemi güzel anlatıp boşluklarda kirlilik yaratmamak için.
buluşmalarımıza götürdüğün ben değildim de sığıntı bir beslemeydi. neyi sus'samda seni üzmesem diye yutkunduklarımdı. boş bir hatıra kutusunun dışını bezeyip, içi doluymuş gibi göstermekti.
ben sende bir anı kaldım. sen benim romanım oldun.
sende bulamadığım sevgiyi kırmızı bir araba renginde bulup plakasında kaybettim.
yakınlardayken yanımda olamadığın gibi, birde okyanuslar aşıp gittin. benim yüreğim seninle geldi. sen valizinde ne taşıdığını fark etmedin.
dönüşlerin müjdeler değil daha uzun mesafeler getirdi. onca mesafeyi bana hediye ettin. az veren candan çok veren mal'dan da, ben her dediğini sen mutlu ol diye yapmaya programlanmışken nasıl hayır diyebilirdim sana.
gittim...
aynı göğe bal köpüğü ve yeşil elası bakmayalım diye gittim. başka insanların hayatlarına karıştırdım kendimi, kaybolup beni bulmayayım diye.
ben kaybolduğum o ormandan hiç çıkmadım. kulağımda bir senin bir de gecenin sesi yankılandı bunca zaman.
gecenin sesi " burası son, başka bir güzel yaşam kalmadı" diyordu fısıldayarak
senin sesin hepsini bastırarak işliyordu kalbime
"bir daha seni gördüğümde evlenmiş ol"
bir canlı mezar taşı yazısı gibi işledi geleceğime.
şimdi gelecek yok!!!
gelecek bir hikayede yok!!!
Yorumlar (0)
Tüm Yazıları
