Karanlıktan Korkma, Adım At

Her insanın içinde bir karanlık vardır. Bazen o karanlık, korkularla şekillenir; bazen de karamsarlıkla derinleşir. Ama unutmamamız gereken bir şey var: Karanlık, ışığın yokluğu değil, onun henüz gelmemiş halidir. Dan Brown’un Melekler ve Şeytanlar kitabında geçen şu cümle, ne demek istediğimi özetliyor: "Korku her zaman cehaletten doğar." Gerçekten de korkularımızın birçoğu, bilinmeyenle karşılaşmaktan kaynaklanır. Tanımadığımız duygular, bilmediğimiz sonuçlar bizi tedirgin eder. Ama ne zaman ki üzerine gider, ne zaman ki öğrenmeye başlarsak… İşte o zaman korkuların büyüsü bozulur. Karamsarlık ise tıpkı bir sis gibi, zihnimizi sarar ve bizi hareketsiz bırakır. Bu noktada, Cehennem romanında geçen şu alıntı yol gösterici olabilir: "Hayatta en büyük trajedi ölüm değil, yönünü kaybetmiş bir hayat yaşamaktır." Karamsarlık yönümüzü kaybetmemize neden olur. Fakat umut etmek, yeniden pusulamızı bulmak gibidir. Umut, harekettir. Sessizce beklemek değil, adım atmayı seçmektir. Ve yine Kayıp Sembol kitabında Dan Brown, cesaretin gücünü şöyle ifade eder: "Cesaret, korkunun yokluğu değil; onunla yüzleşmektir." Korkularla mücadele etmek, onları yok saymak değil; onların içinden geçmek, onlarla birlikte yürümeyi öğrenmektir. Karamsarlığı yenmek ise umutla beslenen küçük adımlarla mümkündür. Bugün bir adım at. Belki korkarak, belki tedirginlikle. Ama unutma, ışık her zaman karanlığın içinden doğar. Karanlıktan korkma. Çünkü en derin korkunun ardında en parlak cesaret saklıdır.